Zo dachten ze in 1970 hoe we zouden leven in de toekomst… in 1995
In het boekje ‘Rotterdam, 25 jaar na dato’, uitgegeven ter gelegenheid van de manifestatie C70, weten ze precies te omschrijven hoe Rotterdam er in de toekomst uit zou zien. De bevindingen spelen zich af in 1995, dus we hebben ruimschoots de tijd gehad om te kijken of het klopte en of we daadwerkelijk zo leefden… in het verleden.
Enkele citaten uit het boekje:
In een hotelgang onwijkt een gast een robot, die tamelijk volumineus bezig is de schoenen van de gasten in te zamelen. Hij wordt huisslaaf genoemd, als je hem een klap op zijn achterste geeft, komt het antwoord ‘Pardon’ of ‘Neemt u me niet kwalijk’
Pas wel op uw vrouw (red.: het boekje werd klaarblijkelijk alleen voor mannen geschreven) in die zin, dat u haar, zodra dat mogelijk, is een robot geeft die de huiselijke routinekarweitjes gaat doen (tafel dekken, afwassen, bedden opmaken, enzovoorts). Doet u dat niet dan kunnen haar onlustgevoelens in de nieuwe wereld zo hoog oplopen dat ze naar de hippies gaat.
Vindt u het aannemelijk, dat u in 1995 met uw verlangen (nee: uw eis!) naar comfort en precisie nog gebruik zult maken van openbare vervoermiddelen, die niet over een geheel eigen baan beschikken?
Kunt u geloven dat het verkeersprobleem zal worden opgelost doordat elektrisch voortgedreven auto’s besturings impulsen krijgen vanuit een geleidespoor in het wegdek?
Denk aan de metrotrein met haar ongestoorde loop – ver voor 1995 al volledig geautomatiseerd en dus werkend zonder bestuurders.
Of de tram in dat beeld nog past wordt door menigeen betwijfeld, ook al zijn het juist de railvoertuigen die zich het gemakkelijkst laten automatiseren.
Gesteld nu dat de vrijgelegde trambanen waarover de stad gelukkig zo lang heeft beschikt op den duur zouden vrijkomen. Dan is het niet moeilijk je daarboven de (lichte) viadukten voor te stellen, waarover de (lichte) automatische autootjes naar hun bestemmingen snellen. De ruimten onder de viadukten zouden dan beschikbaar zijn voor parkeren.
Al te gek? Nee, er wordt aan concepties als deze hard gewerkt. Waarschijnlijk ook in ons land, a! blijkt dat in het openbaar nog niet.
Het is grappig te bedenken dat de twee enige Nederlandse industrieën die met deze zaak te maken krijgen pal naast elkaar zitten in een en dezelfde stad. U mag raden.
De auto die u straks van hen koopt? Een Da-Phi.
En zullen er staks voor de Voornse kust en Haringvliet nieuwe indsutriele rijken liggen onder de namen Maasvlakte 2 en 3?
Ook de kleinere industrieën kunnen worden gedwongen van oliestook op aardgas over te gaan, al moeten daarvoor dan wel de aardgasprijzen omlaag.
Let u op: diezelfde eis kan straks aan u, als particulier energieverbruiker, worden opgelegd.
Een geweldige verbetering zou van al deze maatregelen al het gevolg zijn, maar we hebben de auto’s nog. En daarvan weet u dat die over twintig jaar vrijwel zeker geen benzine meer zullen gebruiken.
Een voorzichtig optimisme lijkt dus ten aanzien van de luchtverontreiniging niet ongerechtvaardigd.
Nemen we aan dat we in 1995 in de Verenigde Staten van Europa leven. Dan zullen internationale (federale) regelingen makkelijker zijn dan nu.